Mieke Schuddinck, de stichtster van de Poezenboot ging enige tijd geleden in hongerstaking omdat ze geen steun kreeg voor de oprichting van een daklozenboot. Na zeven dagen en 4,5 kg. schonk een "goede weldoener" haar twee miljoen. Het bleek niemand minder te zijn dan Roland Duchatelet, de oprichter van Vivant. Dakloosheid en huisvesting in een breder kader is een schrijnend probleem in Gent waar een oplossing voor gevonden moet worden. Draagt een daklozenboot daaraan mee en ook: hebben we nu een reden om op Vivant te stemmen (dat in Gent met niemand minder dan Mieke Schuddinck als lijsttrekster naar de verkiezingen trekt)? Hannelore Lammens bekijkt de situatie.
Ondanks de vele berichten over de economische groei zijn er vandaag officieel 1,3 miljard armen in de wereld. Deze armen leven niet alle-maal in de zogenaamde der-de wereld: ook in de rijke, "ontwikkelde" wereld vallen steeds meer mensen uit de boot.
1 op 6 gezinnen in België heeft het iedere maand moei-lijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Veel van hen zijn in armoede geboren, hun ou-ders en grootouders hebben nooit iets anders gekend. Maar er zijn ook andere oor-zaken: ernstige ziekte, echt-scheiding of plotse werkloos-heid.
Zelfs het hebben van werk garandeert ons geen beter le-ven meer. Nepstatuten, slecht betaalde en zeer flexibele jobs hebben de plaats ingenomen van de vaste contracten. Wie nu in de problemen raakt, krijgt het steeds moeilijker om er opnieuw uit te ontsnappen.
Veel heeft te maken met het beleid. De laatste jaren zijn in Gent een aantal investeringen geweest in de wijken (heraan-legging van een veel straten; enkele historische gebouwen werden gerenoveerd, op elke hoek van de straat vind je wel een hondentoilet,…).
Spijtig genoeg is dit echter slechts werk aan de opper-vlakte dat vaak de reële pro-blemen van mensen verbergt. Aan de echte noden van de bevolking wordt nauwelijks iets gedaan.
Een ander voorbeeld. Binnenkort wordt één van de laatste groene ruimten aan het Rabot ingenomen door het nieuwe Justitiepaleis. Dit ter-wijl de wijkbewoners snakken naar toch een minimum van speelruimte voor de kinderen, wiens gejoel in de smalle straatjes tot spanningen leidt bij de wijkbewoners.
Welgeteld 1 km verder, in Mariakerke, vind je groene ruimte in overvloed - met nau-welijks enige spelende kinde-ren. Waarom daar het Justi-tiepaleis niet bouwen, kun je je afvragen. Het ligt bovendien "gemakkelijker", want op een boogscheut van waar rechters en advocaten hun villa's heb-ben neergepoot.
Dus neen: het is niet ge-woon pech of slechte wil waar-door velen in een uitzichtloze situatie leven. Armoede is een structureel probleem, verbon-den aan beleids- en bedrijfs-beslissingen.
Winst maken doe je altijd ten koste van iemand an-ders. De arbeiders die gis-teren hun vaste contracten hebben moeten opgeven, schenken de patroons vandaag de mogelijkheid om dikke winsten te ma-ken. Het beleid van de re-gering én van het stads-bestuur is een beleid dat in het voordeel van die pa-troons is, op alle vlakken. Als het nu om groen gaat of om sociale uitgaven, staat het beleid aan de kant van de rijken.Wie niet over de middelen of kwaliteiten be-schikt om mee te draaien in de heksenketel, wordt meedo-genloos uitgesloten.
Iedere stap vooruit in de strijd tegen dakloosheid en de gevolgen ervan voor mensen is een goede stap. Het is dan ook geen slechte zaak dat een eerste "crisisopvangcentrum" voor daklozen er komt, wat de bedoeling van de daklozen-boot schijnt te zijn. Maar deze zaak heeft toch wel een lou-che kantje - bovendien helpt het de reële strijd tegen de oorzaken van dakloosheid geen stap verder.
Het is duidelijk dat Duchate-let (Vivant) hiermee enkel sympathie wil winnen naar de volgende gemeenteraads-verkiezingen toe. Dat doet hij door simpelweg geld uit te de-len - geld waarvan hij er meer dan genoeg heeft door het uit-buiten van zijn werkvolk. Hij steekt als bedrijfsleider maan-delijks miljoenen op zak.
Sinterklaas spelen is voor zulke figuren simpel, maar dergelijke liefdadigheid zou tot het verleden moeten behoren. Onze grootouders hebben ge-leerd dat zoiets de bestaande armoede enkel bestendigt. De enige manier om zaken af te dwingen, is ervoor te strijden. Zij hebben dit gedaan en wij zullen dit ook moeten doen.
Daarom stemmen wij alvast niet op Vivant - waar in hun programma vinden we werk, degelijke huisvesting en dien-sten voor iedereen,... terug? dat hebben we nodig, geen liefdadigheid! Vivant geeft éénmaal twee miljoen voor de daklozen en vergeet voor de rest hun bestaan.
Neen, we zullen zelf moeten vechten en dat doen we best met een echte linkse opposi-tielijst. Stem dus niet Vivant - stem Leef.